Texel, Vluchthaven en Vrijplaats
Land van ruimte en lucht, met de zilte geur van zee en altijd bijzonder licht.
Een plek waar je moet zijn in geval van energiegebrek.
Mijn eerste kennismaking met Texel was een kadootje.
Ik was 13 jaar, -we schrijven 1968-, en een klasgenootje wier ouders een monumentaal vissershuisje in Den Hoorn bezaten, nodigde mij uit om in de herfstvakantie met haar en haar familie mee te gaan naar Texel. Aldus geschiedde, en deze ontmoeting met het eiland bleek liefde op het eerste gezicht: aankomen met de boot! Het torentje van Den Hoorn als baken, net als voor de VOC lang geleden. Het wijdse witte strand van de zuidpunt en het waddenslik van de Mokbaai…
Het is een oversteekje van niks. Met de moderne schepen van nu vaart men een halfuurs-dienst, maar desondanks voelde het toen en ook nu nog als ‘echt weg van het vaste land en aankomen in een vrije ruimte’.
Texel, mijn Vrijplaats!
Land van ruimte en lucht, met de zilte geur van zee en altijd bijzonder licht.
Een plek waar je moet zijn in geval van energiegebrek.
Texel, mijn Vluchthaven!
De logeerpartij was maar een heel betrekkelijk succes, maar als een kadootje van het lot vond ik op Texel een gezin waar ik in de jaren nadien altijd terecht kon. Waar ik onvoorwaardelijk welkom was en de jongste kon zijn, die daar alles vond wat thuis ontbrak. Een bruisende, hartverwarmende, inspirerende en muzikale omgeving.
Texel, mijn vluchthaven en vrijplaats; ook in het sociale een land van ruimte en lucht.
Land dat me dierbaar werd. Een plek van betekenis.
Waar Rinke en ik regelmatig aanlegden, eerst met de Krapan en later met de Blauwe Maan…
Waar we onszelf weer fit en gezond fietsten na een slopende werkreis in het onvoorstelbaar hete en vervuilde China en waar we -na ruim 30 jaar samen- het feest van ons leven vierden.
Ik ben nu de 65 jaar voorbij en heb me toen ik wegens Corona de bakens moest verzetten afgevraagd: wat zou ik nu het allerliefste willen doen als het gaat om werken?
En direct dook het antwoord op: Op Texel een I Tjing- zomercursus geven!
En wat bleek bij onderzoek: dat kan! Er is een geschikte locatie -het Dorpshuis van Den Hoorn- nagenoeg recht tegenover het vissershuisje waar ik logeerde toen ik voor het eerst kennismaakte met het eiland. Dat gaan we dus doen!
De inschrijving is open, een cirkel sluit zich;
ik heb er heel veel zin in!