Corona… Ik kende het woord alleen in verband met iets heel bijzonders. Iets wat ik maar één keer in mijn leven real time heb kunnen zien en dat was -gezien de weersomstandigheden- een typisch geval van ‘good fortune’. 

De Corona van de zon! 

Ge-wel-dig! Een lichtkrans rond de nieuwe maan, op het moment dat die -vanuit de aarde gezien- de zon verduistert. Spectaculair! Ongelofelijk en met niets te vergelijken! En tegelijkertijd toch ook een beetje ‘unheimisch’: de hele omgeving wordt stil, grijs en kil … Onwerkelijk en spannend.

Dat allemaal raasde in en om mij heen, toen de pandemie ook in Nederland toesloeg. 

Mooie dingen, ongekende creativiteit, onderlinge betrokkenheid; maar ook: angst, beklemming, dood en verdriet… Alarmfase 1.

Alles wat tot dan toe als vanzelfsprekend in de planning stond werd een vraag en naarmate de tijd voortschreed, een uitdaging… Uitstel en uiteindelijk afstel. 

Geen working tour in Roemenië, geen Finals en geen Graduation event in Chengdu, de Biografieopleiding BPBC in Beijing halverwege gestrand… het vervolg op de I Tjing-intensive van de baan....

Maar wat kan er dan wèl? En wil ik dat dan, kàn ik dat ook?

Alarmfase 1 schroefde aan naar Level 2 – en ik besefte: ik heb Corona. Nee, niet fysiek gelukkig, maar Corona had mij in haar wurggreep, want als je leven jarenlang heeft bestaan uit werken met groepen mensen, voornamelijk in het buitenland, dan sta je in tijden van een pandemie met lege handen; onmachtig om daar iets aan te doen. Alsof je zojuist op een valluik bent gestapt en jezelf trillend, vol adrenaline die nergens heen kan, aantreft op de bodem van een donkere, koude put. 

Zo voelde het ook toen ik de ware Corona zag! Maar dat was destijds een kwestie van minuten en toen trok alles weer bij en was ik blij met de ervaring.

Dat was in April 2020 echt wel anders.

 

Wat doe je als het lot op jouw deur klopt?

 

Nog niet eens zolang geleden was dat de titel geweest van een -overigens heel succesvolle en door de deelnemers hogelijk gewaardeerde- workshop. Ik was dus eigenlijk voorbereid. Maar toch…

Het maakt niet uit hoeveel verstand je hebt van de grote wetten van het leven, hoeveel verhalen je hebt gehouden over het lot in de biografie…

Als het lot op je deur klopt moet het geleefd worden en sta je er middenin.

Corona eiste toegang en kwam me vertellen dat het tijd was om de bakens te verzetten. En ze gaf me weinig tijd. Geen dag uitstel, Nu aan de slag!

Dus: …   Wat was in feite mijn situatie Nu?

               Wat wilde ik dan èigenlijk?

               Welke waarden zijn me heilig?

               Hoe zie ik mijn ideale werk- en levenssituatie
               over een jaar?

               En wat is ervoor nodig, wat staat me nu te doen
               om in die richting te bewegen?

Hoe vaak had ik deze vragen niet door-geakkerd met anderen die destijds op hun eigen valluik waren gestapt…?

Ik was aan de beurt en heb in de loop van 2020 -met huiswerkondersteuning!- mijn klus gedaan. Deel van het resultaat is het feit dat deze website bestaat ;-)
Oordeelt u zelf. Ik houd me aanbevolen voor feed back!